Ryty tybetanskie :: Przegląd tematu

Uniwersum

Przekazane z pozarzeczywistości fizycznej od Białych Braci przez kanał jakim jest Zbigniew Popko. popko.pl

Punkty skupienia są stanami przynależnymi Duszy i określają stopień przenoszenia się świadomości w pasmach całej Istoty ludzkiej za czasu jej, czyli Duszy trwania. Ciało fizyczne i sam Duch same dla siebie są stanem skupienia wykluczającym ze swego istnienia wpływ pozostałych elementów Istoty ludzkiej na swój indywidualny sposób funkcjonowania. Ciało fizyczne bazuje na instynkcie biologicznym i energetycznym, zaś Duch na woli, która jest u niego nierozerwalnie związana z kreacją, przez co odnosi się wrażenie, że cała istota jego funkcjonowania opiera się na stałej potrzebie tworzenia, która jest dla niego wszystkim przez co nie ma on już czasu nawet na analizę własnej twórczości.

Po temu dostęp do nicości, a więc obszarów zawierających to co jest i to co istnieje, możliwy jest dopiero po przekroczeniu progu czystości, zjednania w pasmie wspólnej wibracji miłości. Ale i tu czasem pojawiają się nieprawidłowości, kiedy to Duch zwiedziony wyborem występuje przeciwko samemu sobie niszcząc cząstki całości niedoskonałością duszebną w taki sposób jak zepchnięta w otchłań psychiki Dusza ulegająca nieludzkiej potrzebie okaleczania samej siebie w obszarach czucia czyli w paśmie fizycznym i energetycznym.

Ogólnie można przyjąć, że punkty skupienia nie są niczym innym tylko podpowiedzią w jakim paśmie energetycznym lub duchowym operuje Istota ludzka w samej sobie co umownie określamy stanem fizycznym, energetycznym - psychika i umysł, duchowym – świadomość i obszarem Ducha Całości – Jaźń. Przy tym należy zapamiętać, że punkt skupienia musi być całkowity i każde choćby chwilowe zejście w inną przestrzeń automatycznie przenosi do niej jądro całej duszy. Łatwo to zaobserwować przy przenoszeniu uwagi z obszaru myśli w obszar emocji kiedy to Istota ludzka zostaje złapana w sidła burzy energetycznej od razu niszczącej spokój myśli, przez co człowiek zaczyna funkcjonować w niższych przestrzeniach wibracyjnych rujnując w przestrzeni egzystencjalnej dotychczasowe osiągnięcia.

To właśnie punkt skupienia jest czynnikiem decydującym o poziomie uruchomionej w człowieku mocy, bo to ona zależy od niego, a nie odwrotnie. Dla przykładu – gdy człowiek utrzymuje punkt skupienia swej istoty w wibracji radości, ma włączoną na tym poziomie moc i duchową świadomość. Gdy spadnie wibracyjnie na poziom energetyczny z marszu zamyka całą swą istotę w doświadczeniu psychicznym i emocjonalnym, korzystając ze znacznie mniejszej mocy i intuicji.

Z dotychczasowych nauk mogliście się przekonać, że praca nad sobą jest niczym innym jak tylko funkcjonowaniem waszej istoty na coraz wyższym poziomie wibracyjnym, dającym dostęp do coraz większych możliwości ekspresji wewnętrznej i zewnętrznej. Proces budowania siebie nie jest skomplikowany, ale bazuje na dokonywaniu energetycznych wyborów, które wynikają z utrwalania waszej postawy. Co zręczniejsi w myśleniu odkryli, że można wesprzeć się w przemianie i budowaniu siebie techniką nakładki pozwalającej wibrować wyżej niż zakłada to wypracowany model i poznawać jednocześnie wewnętrzną formułę odczuć i ruchu umysłu, świadomości w tej wibracji, jak i korzystać z większej możliwości dokonywania zmian, które tu obowiązują.

Technika nakładki umożliwia sztuczne przyzwyczajenie się do nowej wibracji i do stopnia trwałego jej przechwycenia przez co człowiek zaczyna funkcjonować dokładnie tak jakby ów poziom był przez niego wypracowany w życiowym doświadczeniu, a nie wynikał z ustawień energetycznych. Jest to jednak uczciwa droga na skróty dla tych, którzy technikę nakładki stosują jako siłę napędową dla własnej przemiany, do świadomego kształtowania nowego wzorca energetycznego. Technika nakładki daje pewność co do trafnego wyboru drogi czy jej pewnego etapu pozwalając zaoszczędzić czas i cierpienie wynikłe z popełnianych błędów.

Sceny, które pozwalają wam odczuć rodzaj coraz wyższych pasm wibracyjnych są właśnie kluczem do sukcesu skracając pracę nad sobą do niezbędnego minimum. Bez nich utrzymanie punktu skupienia w wyższym, ponad wypracowanym, paśmie wibracyjnym byłoby niemożliwe. Ta technika wewnętrznego pieca pozwala człowiekowi fizycznemu wejść w duszebny obszar dokonywania wyborów, a Duszy w duchowy obszar trwania w radości, wolności i tworzeniu, zaś Duchowi złączyć się z Bogiem w pasmie miłości i powinności. Tu nasuwa się prosty wniosek. W im głębsze poziomy schodzimy techniką nakładki tym szybciej ewoluujemy w kierunku oswobodzenia się z jakichkolwiek ograniczeń niedoskonałości.